Το παράπονο του Προέδρου!
Πριν από 25 χρόνια μια ομάδα Χριστιανών ιδρύσαμε το Σύλλογό μας με σκοπό να δώσουμε στα παιδιά της περιοχής άθληση, όραμα και ζωή. Για το σκοπό αυτό στελεχώναμε τα επί μέρους τμήματα με άξιους Προπονητές προκειμένου τα παιδιά μας να μαθαίνουν σωστά το Μπάσκετ, το Βόλλεϋ και το Ποδόσφαιρο.
Όπως φαίνεται στα τόσα χρόνια όσα παιδιά προσπάθησαν το κατάφεραν ανάλογα και με το ταλέντο που διέθεταν. Οι επιτυχίες των τμημάτων υποδομής είναι αναμφίβολα περισσότερες και πιο μακροχρόνιες ιδιαίτερα στα Τμήματα των Γυναικών. Θά έλεγε κανείς ότι οι αντίστοιχες Πρώτες ομάδες θα έπρεπε να διαπρέπουν, αφού τόσο οι Κορασίδες και Νεάνιδες του Μπάσκετ αγωνίζονταν στην Α Κατηγορία της ΕΣΚΑ. Τώρα τελευταία κάτι γίνεται και στο Βόλλεϋ και πολύ περισσότερο στο Ποδόσφαιρο. Μέχρι εδώ καλά θα μου πείτε. Οι επιτυχίες όμως αυτές αντί να ωφελήσουν το Σύλλογο δυστυχώς τον έβλαψαν. Γιατί; Γιατί κάποιοι Γονείς μόλις είδαν την προκοπή κοριτσιού τους τόσο σε ομαδικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο, ήλθαν σε συνεννόηση με διάφορες "Σειρήνες", δεν θα τις ονοματίσω, και αμέσως έτρεξαν στον Πρόεδρο και στα άλλα Μέλη του Δ.Σ. ζητώντας μεταγραφή για να μην πάει χαμένο το παιδί τους.
Ερώτηση κάνω. Να πάει χαμένος ο Σύλλογος; Είναι δυνατόν να πασχίζουμε κάθε χρονιά να τα βγάλουμε πέρα και αντί να έχουμε τη συμπαράσταση των άμεσων συνεργατών μας που είναι οι Γονείς, και γι αυτό τους ευχαριστούμε, να έρχονται και να μας λένε δώσε μου το Δελτίο γιατί το παιδί μου έχει στόχους και τα τοιαύτα. Γιατί ο ΜΕΛΑΣ δεν έχει στόχους; Δεν θέλουμε μέσα από την καλή δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομής να φτιάξουμε στο μέλλον πρώτες ομάδες με ανάλογες επιτυχίες με τα δικά μας καλοδουλεμένα παιδιά. Γιατί Αγαπητοί μου στερείτε τη δυνατότητα στο Σύλλογο να αξιοποιήσει το δικό του έμψυχο δυναμικό;
Έγινε ένα πείραμα στο Γυναικείο Μπάσκετ και απέτυχε. Τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε. Σήμερα με την οικονομική δυσπραγία που έχει η κοινωνία μας, γιατί ο Σύλλογος πρέπει να διαθέτει χρήματα για την ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού των Τμημάτων του, για να πάνε τάχα μου πιο πάνω, και αν οι "Σειρήνες" αυτές έχουν την οικονομική δυνατότητα γιατί να μην ενισχύσουν και τη δική μας προσπάθεια; Αφού αυτοι είναι η μπουρζουαζία του αθλητισμού.
Θέλω να πιστεύω, ότι οι υγιείς φίλαθλοι Γονείς θα με καταλάβουν. Δεν μπορεί όμως μέσα σε μια χρονιά να αποδυναμώνεται το Α ή Β τμήμα κατά πολύ. Εμείς στα τόσα χρόνια που υπάρχουμε δεν κόψαμε το Μπάσκετ ή το Βόλλεϋ κανενός. Όμως απαιτούμε να σέβονται άπαντες την προσπάθειά μας και τα καρδιοκτύπια μας για να μπορεί να υπάρχει ο Σύλλογος για τους 400 και πλέον Αθλητές και Αθλήτριές του. Να είστε βέβαιοι το κλείσιμο του Συλλόγου μόνο τα παιδιά σας δεν θα ωφελούσε.
Με την δέουσα αγάπη, αλλά και την πικρία που με διακατέχει γι αυτά τα δυσάρεστα σας εύχομαι καλό καλοκαίρι!
Με αγάπη Χριστού π. Γεώργιος
